Gerrit Ermans | Prachtige man van 80 jaar

Vandaag wordt “Mister Sportclub Susteren” (zoals hij in 1975 door het Limburgs Dagblad werd benoemd) 80 lentes jong. Nog altijd is Gerrit Ermans niet weg te slaan op Sportpark Suëstra, op de maand juli na. Dan geniet hij namelijk 4 weken lang van een welverdiende vakantie op de camping in Dasburg. We kijken deze bijzondere verjaardag terug in de tijd en gaan naar 25-10-1975, waar Gerrit prominent in de krant stond. Toen 22 jaar lid van de club, nu ruim 66 jaar. Overigens is André Timmermans vandaag ook jarig. Hij blaast 68 kaarsjes uit.

De volledige tekst is te lezen onder het artikel.

GERRIT ERMANS. de idealist van Sportclub Susteren Door NINO TOMADESSO

SUSTEREN – Men is geneigd Gerrit Ermans als „Mister Sportclub Susteren” aan te duiden. Doch hij zelf, goedlachse trainer van de Sportclub, wuift de hommage zeer beslist weg. „In hemelsnaam niet”, roept hij uit, „laat mij maar anoniem blijven”. Maar tóch: Ermans IS de Sportclub. Hoewel hij wegvluchtend in pure bescheidenheid, aanvoert: „ledereen bij ons staat voor de club.” Niet alleen speelde Gerrit vijftien jaren onafgebroken in het eerste elftal („Samen met o.m. de FSC-ers Harry Aben en Wim Bonnen”), niet alleen trapt hij in het veteranenteam wekelijks „voor de gezelligheid” tegen de bal maar bovendien traint hij nu at zes jaren lang alle seniorenelftallen. Idealist, clubman in hart en nieren, amateur tot in zijn vingertoppen Ermans doet dat allemaal pro deo. Voor noppes. Hij verleidt collega-trainers wel eens tot de niet mis te verstane opmerking: „Gerrit, je bent gek”, maar Gerrit-zelf blijft zijn liefde voor de Sportclub belijden met de „dreigende” woorden: „Als ze me een cent aanbieden, ben ik weg.

Voorlopig blijft vertegenwoordiger Ermans dan ook bij zijn geliefde Sportclub, al was het alleen maar om het feit dat „bij ons niemand betaald wordt”. Sportclub Susteren een Olympische club? Prevaleert er het beoefenen van de voetbalsport en hecht men er geen belang aan prestaties? Gerrit Ermans: „Heiernaat niet, ons streven is promotie.” De Sportclubtrainer moet bezeten van de voetbalsport zijn. Ga maar na: hij doceert vier avonden per week gedurende anderhalf uur „soccer”, hij speelt zélf in het veteranenelftal; hij is bestuurslid van de Sportclub, voorzitter van de jeugdcommissie regio 3, bestuurslid jeugdcommissie afdeling Limburg. Dat allemaal doet hij uit, zuiver idealisme. In tegenstelling tot zijn meeste collega’s bij amateurclubs verdient hij er geen cent aan. Het is en blijft hobby.

Alles voor de (sport)club. de vereniging die Ermans financieel in staat stelde het Den C-trainersdiploma te halen. Dat wél. Ermans: „De veertigjarige Sportclub neemt in Susteren een belangrijke plaats in. Zij brengt vijf seniorenelftallen, een veteranenteam. vijf jeugd- en vier pupillenelftallen in het veld. Het is echt niet zo dat de spelers van het vijfde elftal de afgetrapte ballen en de versleten shirts van het eerste elftal gebruiken. Elk elftal krijgt de aandacht die het verdient. De Sportclub is geen vereniging meer. maar een soort familie.” Gerrit kan het weten. Hij begon op veertienjarige leeftijd te voetballen. Jawel, bij Sportclub Susteren. Zijn grote liefde. Al tweeëntwintig jaar lang.